angan angan mak jenin [isteri mat jenin...abaikan merapu!]

salam..

xda apa pun kaitan tajuk dgn entry nie..sebab malas nak pk lama2..buh je la yg mana terlintas kt kepala..sebabnya dari semalam duk nk update..tp xda tajuk nk tulis..duk kalut benda lain terus terlupa..ok..mari mule..

saya sgt2 happy dan teruja krn...

kakak saya akan kahwin bulan depan 21 March..iAllah..mari doa ramai2..terima kasih..[nmpknye lps nie tinggal noin ja lg]..noin sila jangan sedih~ok..hari tu telah mengimbas memori bersama adik..mari saya ceritakan ttg kakak pula..

kisah pertama..
nama kakak saya yg akan berkahwin ini ialah Nani Rahayu...boleh panggil nani, nani, dan nani...sila jgn panggil ayu, mcm biasa nt diya geli..haha..
Beza umur saya dan kakak setahun jagung sj..
kami dikenali sbg pasangan kembar oleh jiran2..jgn tanya kenapa..bkn kerana mempunyai mirip muka yang sama atau berkongsi hari lahir yg sama..
tetapi krn baju2 yg kami pakai sejak kecil mesti terdiri drpd corak dan warna yg sama esp time raya...kalau tertukar baju pun tak mengapa krn tiada beza..
pabila umur sudah menganjak dewasa...minta pada emak supaya membeli baju yg berbeza dr segi corak dan warna..nampaknya berjaya..kami dh dewasa..[poyo jer=p]

gelak dulu baru mula cerita memori ke-2..haha
di sbbkn Allah menganugerahkan saya kebolehan menggosok baju dgn teliti..maka tanpa berfikir panjang..nani meminta saya gosokkan baju rayanya juga...tiba-tiba..
beberapa minit kemudian....seram sejuk satu badan..mana xnya..
byangkan baju raya..ya baju raya kakak saya telah koyak di gosok tanpa sengaja..
[teliti la sangat kan]
nani..kalau baca nie..sila jgn sedih dan marah..saya x sengaja..itu cerita lama..

tentang diya yg ke-3
kakak yg sgt protective..buktinya..sila baca kisah ini..
lokasi: dalam bas pakcik mael [bas yang selalu parking tepi rumah pak Abu dpn sekolah =p]
masa: sekitar tahun 1998 [sy form 1, nani form 2]
kami sama2 sekolah ptg time tu..biasalah dalam bas sekolah tu ada pelbagai jenis pelajar dari pelbagai jenis sekolah sekitar Taiping menaiki bas yg sama..
nak dijadikan cerita..dalam bas tu ada 2 org bdk ppuan yg selalu mcm x puas hati dgn saya ..sehinggalah pd suatu hari...apabila saya hendak menaiki bas..dia dan kawannya telah menyelit kaki saya sehingga saya terjatuh..saya pun menangis..bkn sakit tapi malu sbb ramai org dlm bas tu..
nani terus memarahi 2 org bdk ppuan itu..nani juga turut sama menangis krn melihat adiknya di buli oleh 2 org budak ppuan yang nakal!
[kamu berdua sgt jahat..tp sy telah memaafkan kamu berdua jgn risau!]
keesokan harinya..kami tdk lagi menaiki bas pakcik mael..kami telah berpindah kpd bas uncle Ah Boon..[bas pakcik mael dlm kenangan]

bnyk sgt memori bersama diya..
saya harap..
kamu xkan lupakan saya bila dah kahwin nanti...(>_'<)

lots^of^love,
sis emy

=p